با این حال، خوشه گیج می تواند شبیه موستانگ نسل سوم یا همان Fox Body باشد که در واقع آن را می شناسند. صفحه نمایش پانل ابزار 12.4 اینچی شش طرح ارائه می دهد: نرمال جذاب و کاربردی، “اسپرت” وحشتناک بی ام و مانند، نمودار میله ای غول پیکر “پیست”، طرح لینکلن مانند “آرام” و طراحی “بدن فاکس” که گیج های ماشین 1987-1993 را تقلید می کند. اگر فکرش را بکنید، این جفت شدن با توجه به نظرات قبلی من در مورد تبار نسل مشابه آنها مناسب به نظر می رسد. گیج‌های بدنه فاکس در شب مانند نمونه‌های اصلی سبز می‌درخشند و دیگر قابل تنظیم نیستند. تمام طرح‌های دیگر به لطف تقریباً 30 رنگ که می‌توانند در ترکیب‌های دو رنگ به کار روند، تابع هوس‌های سبک شما هستند. در کنار انتخاب نور محیطی جداگانه، همه چیز می‌تواند ضخیم شود.

در حالی که نمای بیرونی تحولی از مدل قبلی است – و بسیار شبیه مدل 1971، نه لزوماً برای بهتر شدن – فضای داخلی یک تغییر اساسی برای موستانگ است. برای اولین بار در 30 سال گذشته، یک خودروی داخلی موستانگ از طراحی با الهام از سبک دوگانه برخوردار نیست. دو صفحه نمایش غول پیکر وجود دارد که به صورت اختیاری توسط یک تکه شیشه به هم متصل می شوند و با طراحی بیشتر شبیه کابین خلبان به سمت راننده می پیچند. بدیهی است که این یک خروج است، اما من هنوز مقداری DNA موستانگ را در اینجا می بینم، نه از جایی که شما انتظار دارید: موستانگ II (جمعیت نفس می کشد).

به گفته مهندس ریچل شرمایر، مهندس ادغام خودروی موستانگ، مهندسان تیونینگ سیستم تعلیق و دینامیک خودرو می‌خواستند «تجربه» را برای مالکان ایجاد کنند و به صراحت اجازه ندهند درجه اختلاط و تطبیق تنظیماتی که خودروهای دیگر ارائه می‌دهند. برای تغییر حالت‌های Sport و Track، کار بسیار کمی می‌توانید انجام دهید، که باعث می‌شود پیش‌تنظیم‌های شش (!) سفارشی بیش از حد اضافی باشند. با این حال، شرمایر اشاره کرد که موستانگ اکنون دارای قابلیت به‌روزرسانی نرم‌افزار Power-Up فورد است، که دری را برای تجربه‌ای کمتر انتخاب‌شده در آینده باز می‌کند.

فورد همچنین مایل بود به پتانسیل سفارشی‌سازی موستانگ جدید اشاره کند، اما حالت‌های رانندگی سفارشی مطابق با صورت‌حساب آن‌ها نیستند. به عنوان مثال، ما نمی‌توانیم تهاجمی‌ترین تنظیمات گیربکس حالت Track را با عناصر ورزشی کمتر تهاجمی و سازگارتر با جاده جفت کنیم. بدتر از آن، نمی‌توانید تنظیمات تعلیق MagneRide نرم‌تر (گزینه‌ای فراتر از Performance Pack) را با تهاجمی‌ترین تنظیمات دریچه گاز، گیربکس، فرمان و پایداری/کشش جفت کنید – کاری که به طور معمول در جاده‌های واقعی و گاهی اوقات پیست‌ها انجام می‌شود. انطباق بیشتر با سیستم تعلیق در هنگام مواجهه با برآمدگی‌ها و موج‌های گوشه میانی یک مزیت است.

به نظر خوب میاد؟ اوه نه. یک ناهماهنگی شناختی از صداهای موتور هاتچ در موستانگ وجود دارد، اما اگزوز عملکرد سوپاپ فعال موجود تمام تلاش خود را می کند تا آن را با صدای باس عمیق و همه جانبه ای که با انتخاب حالت های اسپرت یا مسیر افزایش می یابد، از بین ببرد. انصافاً صدای بیرون از ماشین بهتر است، که می‌تواند دلیلی برای فکر کردن به کانورتیبل یا استفاده از عملکرد جدید Remote Rev باشد که به شما امکان می‌دهد موتور را با استفاده از جاکلیدی دور کنید. احمقانه می خواهی؟ موستانگ 2024 شما را احمقانه خواهد کرد.

مدل پایه 2.3 لیتری EcoBoost چهار سیلندر دارای یک توربوشارژر دوقلو جدید، یک معماری سیلندر قدرت ماژولار جدید و تزریق پورت برای کار در کنار تزریق مستقیم موجود است. نتیجه 315 اسب بخار است – افزایش 5 اسب بخاری نسبت به EcoBoost استاندارد قبلی اما 15 کمتر از نسخه متوقف شده “High Performance”. همان 350 پوند فوت گشتاور هر دو را تولید می کند.

در مورد صفحه نمایش لمسی اطلاعات سرگرمی 13.2 اینچی، این صفحه از معماری Sync 4 موجود استفاده می کند، اما دارای یک رابط کاملاً جدید و جهت گیری صفحه عریض است. فورد از اکثر سرگرمی‌های فیزیکی و کنترل‌های آب و هوا خلاص شد زیرا جایگزینی آن‌ها با کنترل‌های صفحه لمسی «در تحقیقات در میان رانندگان Millenials، Gen-Z و موستانگ سنتی محبوب بود». مطمئنا اینطور بود. خوشبختانه، کنترل‌های تهویه مطبوع و مجموعه‌ای از نمادهای منو، از جمله هنگام استفاده از Apple CarPlay، روی صفحه ثابت می‌مانند. تا آنجایی که تمام صفحه های داخلی، این یکی از بهترین ها به نظر می رسد. واقعاً هم نرم به نظر می رسد.