در دهه 1960، کرایسلر تعداد انگشت شماری خودرو ساخت موتورهای توربین به سبک هواپیما. و وقتی توربین نیاز به بازسازی دارد، کجا می‌رود؟ البته به سازنده اصلی.

مانند دیگر ماشین‌های مجموعه‌اش، ماشین توربین کرایسلر جی لنو به طور منظم مورد استفاده قرار می‌گرفت.تا اینکه موتورش از کار افتاد. بنابراین لنو آن را به ویلیامز بین المللی، شرکت مستقر در میشیگان که توسط یکی از طراحان موتور، سام ویلیامز تأسیس شده بود، فرستاد. یک تلاش کاملاً داوطلبانه توسط پسر ویلیامز، گرگ، که اکنون شرکت را اداره می کند، سازماندهی شده بود، بازسازی را انجام داد.

ماشین توربین کرایسلر نتیجه یک پروژه تحقیقاتی و بازاریابی بلندپروازانه در اوایل دهه 1960 بود. کرایسلر پس از آزمایش با نمونه های اولیه از دهه 1950، 50 نمونه (به اضافه 5 خودروی پیش تولید) ساخت که برای ارزیابی و بازخورد به مشتریان تحویل داده شد.

ماشین توربین کرایسلر در گاراژ جی لنو

در دوران پس از جنگ، آزمایش‌های زیادی با ماشین‌های توربین‌دار انجام شد. فورد یک نمونه اولیه تاندربرد با موتور توربین را در سال 1955 ساخت و حتی تعداد انگشت شماری از ماشین های مسابقه توربین وجود داشت که STP-Paxton Turbocar تقریباً در سال 1967 ایندیاناپولیس 500 را برنده شد. اما کرایسلر تنها خودروسازی بود که به آن رسید. یک موتور توربین قرار دهید در چیزی شبیه به یک ماشین معمولی که مشتریان (البته تعداد کمی) در واقع باید سوار آن شوند.

برنامه آزمایش نکات مثبتی را برای توربین‌ها نشان داد، از جمله عملکرد صاف و توانایی کارکردن طیف گسترده‌تری از سوخت‌ها علاوه بر بنزین. اما، همانطور که لنو متوجه شد که موتور در او خودرو توقیف شد، سهولت نگهداری یکی از آنها نبود.

توربین ها دارای قطعات متحرک کمتری نسبت به موتورهای پیستونی مورد استفاده در اکثر خودروهای تولیدی هستند، اما این قطعات برای مقابله با گرما و سرعت چرخش بالا (که طبق گزارشات موتور کرایسلر در 60000 دور در دقیقه خط قرمز شده است) توربین ها به تحمل بسیار ظریف تر و فلزات عجیب و غریب بیشتری نیاز دارند. این امر همچنین به هزینه موتورهای توربین اضافه کرد – یکی از عواملی که در پشت تصمیم کرایسلر برای دنبال نکردن تولید با حجم بالا، همراه با نگرانی‌های مربوط به مصرف سوخت و آلاینده‌ها بود.

ویلیامز بین المللی هنوز هم موتورهای توربین کوچک می سازدو حتی به توسعه یک نسخه سری هیبریدی از جنرال موتورز پیشگام EV1 کمک کرد، اما بازسازی این موتور همچنان ساده نبود. فقدان قطعات جایگزین و طرح های اولیه اساساً به معنای شروع از صفر بود، اگرچه در دسترس بودن چاپ سه بعدی کمک کرد.

پس این چیزی نیست که بیشتر مردم می‌توانند در گاراژ خانه‌شان روی آن کار کنند، اما خوشبختانه این ماشین توربین کرایسلر خانه‌ای پیدا کرده است که بتوان از آن به‌درستی مراقبت کرد – و از آن قدردانی کرد.