در قلب شلوغ سیدنی، چشمان من به خلاقیت خارق‌العاده Tristram Deas افتاد – یک فورد کورتینا Mk1 که جذابیت مدرسه قدیمی را با عملکرد مدرن ترکیب می‌کند.
در سال 1992، تریسترام زمانی که این الماس را از همسایه‌ای که کورتینای متروکه را در روستایی نیو ساوت ولز کشف کرده بود، خرید. در زمان کشف اولیه، فورد موتور یا گیربکس نداشت، اما برخی از حیات وحش استرالیا را در صندوق عقب خود نگهداری می کرد. کورتینای کلاسیک برای مقداری TLC فریاد می زد.
در اصل، تریسترام و پدرش پل، یک کارکشته کوبنده تابلو و نقاش ماشین، قصد داشتند Mk1 را به یک ماکت لوتوس بازسازی کنند و از آن برای رالی های جاده های بسته استفاده کنند. آنها با شور و شوق، پوسته را در طرح نمادین لوتوس کورتینا به رنگ سفید مایل به زرد با راه راه های سبز برهنه، آماده و دوباره رنگ آمیزی کردند.
ماشین چند سالی نشسته بود و برای یک پیشرانه جدید آماده بود. زندگی به سادگی مانع شد، همانطور که اغلب می کند. وقتی جفت Deas در نهایت به ساخت گیر کرد، آینده کورتینا چندان روشن نبود. آنها یک انتخاب داشتند: به طرح ماکت لوتوس پایبند باشند یا ساخت را به سمت دیگری ببرند.
دو سال دیگر گذشت تا اینکه در نهایت یک چشم‌انداز جدید برای خودروی کلاسیک تصمیم‌گیری شد: یک مسابقه‌ای قدیمی مدرسه‌ای با سیستم پیشرانه مدرن. بای-بای لوتوس چرخ دنده، سلام تبدیل Retroford UK.
برگشت به تخته رسم
در حالی که پیشرانه جدید در آن سوی دنیا طراحی می شد، تریسترام کورتینا را به چهره اصلی خود در سال 1966 بازگرداند – یک مدل فورد استرالیا ‘240’، ساده تر و فروتن تر از برادران کورتینای شیک خود، 440 و GT اسپرت. او با نوار نیلوفر سبز شروود خداحافظی کرد و از رنگ سفید قطبی برای کل بدن استقبال کرد.
این شامل فضای داخلی نیز می‌شود، جایی که کابین با مشخصات 240 استخوانی به بوم نقاشی رویایی Tristram الهام گرفته از مسابقه‌های مسابقه‌ای تبدیل شد.
یک رول کیج و صندلی‌های سطلی کبرا با تسمه‌های ویلانز صحنه را تنظیم می‌کنند، چیزی که با مجموعه‌ای از اجزای سطح بالا از جمله داشبورد به سبک لوتوس با گیج‌های اسمیت و فرمان شیدایی مومو دنبال می‌شود. خودکار آلن موفات یک لمس منظم است.
بیشتر از آنچه در چشم دیده می شود
در نگاه اول محفظه موتور به نظر می رسد که یک موتور نمادین Ford-Cosworth BDA را در خود جای داده است، اما شما در واقع به یک آسیاب بادامک دوقلوی 2.0 لیتری Zetec با استتار زیرکانه نگاه می کنید.
دیو کالج در رتوفورد در این ترفند نقش اساسی داشت و بخش متقاطع موتور و پایه‌های آن را فراهم کرد. در حالی که قطعات داخلی Zetec همچنان موجود است، بدنه بیرونی اکنون دارای بدنه دریچه گاز 45 میلی متری و منیفولد اگزوز فولادی ضد زنگ خیره کننده رتوفورد است که با سیستم 2.5 اینچی گلویی کار می کند.
به من اعتماد کنید، لذت شنیداری محض دنبال کردن کورتینا از طریق شبکه تونل شهری سیدنی بود.
در خط محرکه، Tristram – به توصیه Retropower – یک گیربکس 5 سرعته مزدا N7 را از MX-5 انتخاب کرد که نسبت‌های دنده‌ای بسیار مشابه با مجموعه دنده‌های فورد نوع 9 دارد. رتوفورد با یک فلایویل سبک تر، که با یک کلاچ سرامیکی سفارشی سفارشی جفت شده بود. خط محرکه با کیت تعویض سریع Retropower، شفت پایه 2 تکه، و یک محور انگلیسی با مشخصات 240 کارخانه ای با مرکز LSD و محورهای 18 اسپلاین محکم تکمیل شد.
رویاها در فلز و لاستیک
انعکاس تریسترام در سفر کورتینا شبیه به یک کاشف کارکشته است. ما به سبک لوتوس راهی جاده/مسابقه شدیم، اما ظاهر مینیمالیستی خیابانی/مسابقه نام ما را صدا می کرد. او می گوید. چیزی جادویی در مورد خودرویی وجود دارد که فقط موتور خالص است، هیچ چیز خیلی خودنمایی کننده نیست. پیشرانه یک جواهر است، و من اکنون به ارتقای قدرت، شاید حتی یک سوپرشارژر فکر می کنم. اما در حال حاضر، پس از ساخت این ماراتن، فقط می‌خواهم از لذت رانندگی با آن لذت ببرم.»
کار عشق تریسترام و پل ماشینی را به وجود آورده است که توجه را جلب می کند و تأثیری ماندگار بر جای می گذارد. سفر آنها با Mk1 Cortina گواهی است بر آنچه از طریق همکاری دو طرفه با تامین کنندگان، نوآوری و مهمتر از همه، شجاعت برای پیمودن مسیر خود امکان پذیر است.
دوتایی Deas پتانسیل پذیرش تغییر، حتی در اواسط پروژه، و امکان دگرگون کننده به چالش کشیدن وضعیت موجود را نشان داده اند. امیدواریم داستان آنها یادآوری باشد برای همه بنزینی ها که نقطه شیرین بین جذابیت کلاسیک و فناوری مدرن کاملاً قابل دستیابی است.
متیو اورینگهام
اینستاگرام: matthew_everingham
[email protected]