در اعماق تأسیسات Toyota Gazoo Racing در کلن، آلمان یک موزه کاملاً فوق‌العاده اتومبیل‌رانی قرار دارد که متأسفانه فقط برای تعداد محدودی از بازدیدکنندگان قابل دسترسی است.
موزه اتومبیل های مسابقه ای به روی عموم بسته است زیرا در مرکز R&D Gazoo Racing قرار دارد، جایی که مهندسان روی آخرین فناوری های Le Mans و WRC تویوتا کار می کنند. من اخیراً توانستم خودم را به یک تور با راهنما در موزه دعوت کنم – اساساً انباری برای وسایل نقلیه مسابقه ای بازنشسته تویوتا – جایی که عمیقاً در تاریخ مسابقه بین المللی خودروساز ژاپنی فرو رفتم.
در راهروی ورودی با یک خودروی تویوتا یاریس WRC مدل 2021، به‌علاوه یک تویوتا GR سوپرا تولید شده در ورزش موتوری و یک خودروی Le Mans TS050 LMP1 مواجه شدم. یاریس یک مدل رالی قبلی است، نه مدل مدرن هیبریدی GR یاریس با قدرت 380 اسب بخار که در مسابقات قهرمانی رالی جهانی 2022 معرفی شد. برنده #8 TS050 از مسابقات 24 ساعته لمانز 2018 در شرایط “مسابقه”، کثیف و همه چیز ارائه شده است.
دیدن یک GT4 Evo GR Supra در سفید ساده تنها باعث شد که آرزو کنم چنین نسخه هایی را در جاده های عمومی ببینم. از اولین فصل مسابقه خود در سال 2020، GT4 سوپرا به بیش از 100 جایگاه روی سکو دست یافته و 11 قهرمانی ملی و بین المللی را به خانه برده است.
این موزه به سه بخش تقسیم شده است: فرمول 1، لمانز و WRC.
این رالی بود که همه چیز را آغاز کرد: تویوتا تیم اروپا در سال 1975 توسط راننده سوئدی رالی اووه اندرسون در بروکسل تأسیس شد، اما در سال 1979 این عملیات حرکت خود را به سایت جدیدی در کلن آغاز کرد. در سال 1993، تویوتا مالکیت کامل این شرکت را به دست گرفت و نام آن را به Toyota Motorsport GmbH (TMG) تغییر داد.
Celica TA64 اولین ساخته TMG بود. این خودرو برای مسابقات رالی گروه B ساخته شد و پس از موفقیت هایش در رالی های سافاری و ساحل عاج به ملکه آفریقا لقب گرفت.
برای گروه S که قرار بود جایگزین گروه B شود، تویوتا روی یک نمونه اولیه با کد 222D کار می کرد. مهندسان تویوتا MR2 AW11 را به عنوان پایه انتخاب کردند، اما 1.6 لیتری 4A-GE را برای یک خودروی 2.2 لیتری مستقیم چهار 503E از یک خودروی تویوتا لمانز کنار گذاشتند. این خودروی رالی حدود 600 اسب بخار قدرت تولید می کرد، در حالی که همان موتور اصلی قادر بود 900 اسب بخار را در خودروهای IMSA 88C ارائه دهد.
متأسفانه، پس از تعدادی تصادفات سنگین در گروه B، رگولاتورهای WRC مقررات گروه S را برای قوانین بسیار دقیق تر گروه A لغو کردند، بنابراین 222D هرگز نور رقابت را ندید.
پس از همه تغییرات مقررات، تویوتا به شاسی Celica بازگشت و ST185 GT-Four با کاسترول به یکی از دیدنی‌ترین خودروهای رالی عصر گروه A با رانندگانی از جمله Juha Kankkunen، Carlos Sainz و Didier Auriol تبدیل شد.
این موزه دارای یک Celica ST185 با مشخصات سافاری است که به ما یادآوری می کند که خودروهای تویوتا WRC در دهه 90 برخی از بهترین متخصصان در جاده های ناهموار آفریقا بودند.
WRC کرولای بعدی نشان داد که چگونه یک خودروی خانوادگی خسته کننده می تواند به یک مسابقه مسابقه ای پهن و زیبا تبدیل شود. در سومین سال رقابت خود، WRC-AE111 عنوان سازنده مسابقات رالی جهان در سال 1999 را از آن خود کرد.
فصل فرمول 1 تویوتا یک فصل بسیار کمتر موفق بود، اما نه به دلیل عدم تعهد. TMG وظیفه ساخت خودروی فصل F1 2002 را بر عهده داشت. این شامل موتور، همه زیر یک سقف اینجا در کلن بود.
تویوتا ریسینگ پاناسونیک در اولین مسابقه در استرالیا با میکا سالو امتیاز کسب کرد، اما تا پایان فصل، و به همین دلیل، تا پایان دوره F1 خود در سال 2009، یک تیم میانه باقی ماند.
در زیر یکی از تونل‌های باد TMG، شاسی‌های F1 از هر سال مسابقه تویوتا، از جمله رقابتی‌ترین خودروی TF109 استفاده شده در آخرین مسابقه، قرار دارد.
متأسفانه، امکان نگاه کردن به داخل تونل وجود نداشت، اما TGR با مهربانی چند عکس در اختیار من قرار داد.
صادقانه بگویم، در حالی که من در حال عکاسی و بازرسی از اتومبیل‌های مسابقه‌ای F1 با ظاهر مشابه بودم، چشمانم به سمت چند نمونه اولیه نمادین TS020 Le Mans سرگردان بود.
شاید «TS020» آشنا به نظر نرسد، اما مطمئن هستم که نام «GT-One» زنگ خطری را به صدا در می آورد. این خودروها در مسابقات 24 ساعته لمانز در سال 1998 و 1999 شرکت کردند. نمونه های اولیه در مسابقات مقدماتی بسیار سریع بودند اما در مسابقات دچار نقص فنی شدند. همچنین به تیغه برف پاک کن کوچکی که تیم در طول جلسات مقدماتی در هوای خشک نصب کرده است توجه کنید.
تیم ژاپنی با رانندگان اوکیو کاتایاما، توشیو سوزوکی و کیچی تسوچیا در سال 1998 نهم شد و در سال 1999 رتبه دوم را به پایان رساند. و بله، همینطور است. را Keiichi ‘Drift King’ Tsuchiya.
جالب ترین قسمت داستان GT-One این است که TMG دو نسخه جاده ای از این خودرو را ساخت. یکی در اینجا در آلمان به نمایش گذاشته شده است در حالی که دیگری در موزه تویوتا در ژاپن قرار دارد. این همان دوران مسابقه بود که مرسدس بنز مجبور شد CLK GTR بسازد و پورشه 911 GT1 خود را بسازد.
در اصل، GT-One قانونی جاده همان نمونه اولیه است، فقط با فضای داخلی متمدن تر و داشبوردی از تویوتای معمولی تولید انبوه. این خودرو زیر پوشش خود از یک موتور 3.6 لیتری توربوشارژ دوقلو V8 با قدرت 600 اسب بخار بهره می برد.
پشت سر آنها تویوتا TS010 شماره 36 قرار دارد که با مشارکت TOM’S توسعه یافته است. این خودرو دقیقاً در مسابقه 24 ساعته لمانز 1993 با فرمان ادی اروین، توشیو سوزوکی و ماسانوری سکیا چهارم شد.
تور من با یک ردیف از نمونه‌های اولیه مسابقه‌ای مدرن، یعنی TS030، TS050 هیبریدی، و آخرین GR010 هیبریدی که در سال 2021 معرفی شد، به پایان رسید. هر دو هیبریدی پنج پیروزی پشت سر هم در 24 ساعت لمانز و چهار قهرمانی جهانی استقامت FIA دارند. .
بی‌پایان سپاسگزارم که تویوتا به من اجازه داد تا تاریخچه‌ی درخشان موتوراسپرت اروپایی‌شان را کشف کنم، و مشتاقانه منتظرم ببینم که چگونه هایپرکار هیبریدی اصلاح‌شده GR010 از جایگاه شماره 1 خود در برابر رقابت هایپرکارهای عصر جدید دفاع خواهد کرد.
ولادیمیر لیادوف
اینستاگرام: wheelsbywovka
زیرا@wheelsbywovka.com
www.wheelsbywovka.com
عکس های اضافی توسط تویوتا گازو ریسینگ