این داستان از سه سال پیش شروع شد که تقریباً تصادفی با رویدادی به نام Planai-Classic برخورد کردم. این رالی زمستانی سالانه برای وسایل نقلیه قبل از سال 1973 در جاده های پرپیچ و خم اطراف یخچال داخشتاین در اتریش در چند روز اول ژانویه برگزار می شود.
من فوراً درگیر شدم و از آن زمان هر سال در Planai-Classic شرکت می کنم.
رویداد امسال – بیست و ششمین دوره – به چند دلیل برای من خاص بود. اولاً، به این دلیل که من خودم را با یک سیستم دوربین جدید پذیرفتم، و این اولین حضور آن بود. پس از 12 سال عکاسی با دوربین های نیکون، اخیراً به «Red Dot» تغییر مکان دادم و برای خودم یک Leica M10-P خریدم. البته، من هنوز نیکون D3 قابل اعتماد خود را همراه خود آورده ام، بنابراین این پست از تصاویر هر دو دوربین تشکیل شده است.
دلیل دوم که مهمترینش هم هست دسترسی من بود. این اولین باری بود که به عنوان بخشی از تیم رسانه ای Planai-Classic تیراندازی می کردم و پلاکارد رسمی برای ماشین من و توانایی رانندگی در جاده های بسته قبل از ماشین های رقیب همراه بود. هر کسی که تا به حال از یک رالی کامل عکس گرفته باشد، می‌داند که چه موهبتی می‌تواند باشد، چه رسد به نزدیکی یک یخچال طبیعی در وسط زمستان!
2023 Planai-Classic طی سه روز برگزار شد و بیشترین تعداد شرکت کننده تا کنون حضور داشتند. در مجموع وجود داشت 64 تیم از 6 کشور، با 20 نماینده.
رقبا به سه دسته وسایل نقلیه مبتنی بر سن طبقه بندی شدند: دوره اول – تا سال 1940. Era II – 1940-1964; and Era III – 1965-1972. سپس قوانین، با مقررات برای لاستیک ها – نوع جاده معمولی فقط با میخ های اضافه شده (و در صورت لزوم زنجیر)، علائم – چیزی جز موارد رسمی، و تجهیزات ناوبری / زمان بندی – فقط دستگاه های مکانیکی قدیمی مدرسه و قلم و کاغذ . این قوانین به رویداد حس وینتیج واقعی می بخشد.
دیدن این خودروهای قدیمی، که بسیاری از آنها اکنون بسیار ارزشمند هستند، در شرایط بسیار چالش برانگیز همیشه لبخندی بر لبانم می نشاند. کلاه بر سر صاحبان برای استفاده از آنها همانطور که باید استفاده شود، به جای نگه داشتن آنها به عنوان مجسمه در گاراژ.
مالکان/رانندگان و کمک رانندگان همگی بسیار دوستانه هستند. نخبه گرایی وجود ندارد. همه برای اوقات خوشی اینجا هستند و این در رفاقت بین تیم ها و مسئولان رویداد نشان می دهد.
روز اول با بازرسی فنی شروع شد، که به من این فرصت را داد تا ماشین‌های رقیب را قبل از حرکت برای اولین مرحله ویژه بررسی کنم – یک مسیر شبانه از Dachsteinstraße – جاده‌ای با عوارضی که رامسائو را به زمین‌های کشاورزی در پای استایرا متصل می‌کند. بلندترین کوه – Dachstein.
روز دوم حدود 250 کیلومتر رانندگی را در دره انز طی کرد و با یک مرحله نمایشگاهی در پیست مسابقه مهار گروبمینگ در شلادمینگ به پایان رسید. در روز سوم، رقبا یک رانندگی دیگر در اطراف دره انجام دادند، از جمله یک مرحله ویژه در فرودگاه نیدروبلارن و یک صعود دیگر از Dachsteinstraße، این بار در روشنایی روز.
مرحله نهایی در آخرین ایستگاه تله اسکی به پایان رسید، جایی که غروب خورشید و نور طلایی یکی از بهترین پس زمینه هایی را که تا به حال از ماشین ها عکس گرفته ام به وجود آورد.
این فینال طلایی بهترین راه برای پایان دادن به سه روز عکاسی از خودروهای کلاسیک و قدیمی و تعامل با مهربان ترین افرادی بود که تا به حال در هر رویداد خودرویی دیده ام. من قطعا در سال 2024 باز خواهم گشت!
جاکوب ویت
اینستاگرام: somal1sh
بیشتر IAMTHESPEEDHUNTER نوشته ها
نحوه عضویت در برنامه IATS: ما همیشه از خوانندگان استقبال کرده‌ایم تا با نمونه‌هایی از کارهای خود با ما تماس بگیرند و معتقدیم که بهترین شکارچی سرعت همیشه نزدیک‌ترین فرد به فرهنگ خود است، همانجا در خیابان یا پارکینگ محلی. اگر فکر می کنید آنچه را که لازم است دارید و می خواهید کار خود را با ما به اشتراک بگذارید، باید برای عضویت در برنامه IAMTHESPEEDHUNTER درخواست دهید. نحوه مشارکت را اینجا بخوانید.
0 پاسخ به “پلانای کلاسیک: رالی قبل از سال 73 در آلپ اتریش”