طراحی سودمند و پرچ‌هایی که همه چیز را در کنار هم نگه می‌دارد می‌تواند این احساس را ایجاد کند که هواپیماهای مسافربری برای همیشه ساخته شده‌اند. با وجود این توهم طول عمر، یک هواپیمای مسافربری تجاری می تواند انتظار می رود حدود 27 سال طول بکشد در خدمت. اما هنگامی که آنها ناوگان یک شرکت هواپیمایی را ترک می کنند، هنوز قطعاتی به ارزش میلیون ها دلار در بدنه آنها پنهان است. اکنون، گزارش جدیدی از CNBC چیزی که بقایای یک هواپیما را بسیار گران می کند شکسته است.
در صورتیکه آن را از دست دادید:
هنگامی که یک شرکت هواپیمایی در بازار یک هواپیمای جدید است، احتمالا چیزی بین 90 تا 300 میلیون دلار برای آن هزینه خواهد کرد. یک هواپیمای کاملاً جدید از ایرباس یا بوئینگ. بنابراین، آنها به صنایع دستی قدیمی خود نگاه می کنند تا برخی از هزینه های مورد نیاز برای ارتقا و جایگزینی ناوگان قدیمی را جبران کنند.
هنگامی که یک شرکت هواپیمایی با یکی از هواپیماهای خود به پایان می رسد، ممکن است سعی کند خریداری را پیدا کند که برای هواپیماهای قدیمی تر مانند ناوگان باری و شرکت های آتش نشانی کاربرد داشته باشد. اما، اگر این امکان پذیر نباشد، به صحرای آریزونا فرستاده می شود و در آنجا به صدها هواپیمای دیگر که در انتظار شکستن هستند می پیوندد. همانطور که ایستاده است، باغ های استخوان آریزونا در حال حاضر بیش از 4400 هواپیما در مراحل مختلف تعمیر نگهداری می شود.
طبق گزارش CNBC، اولین مرحله برای استخراج هر چه بیشتر ارزش از یک هواپیمای قدیمی، حذف قطعات پر پول، مانند موتورها و ارابه فرود قطعات را می توان تعمیر اساسی کرد، بازسازی کرد و بار دیگر برای استفاده در سرویس فروخت. سایرین را می توان برای آموزش مکانیک های جوانه زده بر روی عملکرد موتور هواپیما استفاده کرد.
CNBC می‌گوید این سمت از صنعت به لطف تاخیر در تحویل از سوی این صنعت در حال رونق است هواپیماهای جدید ایرباس و بوئینگو افزایش تعداد پروازها برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد برای سفر در سراسر جهان. به همین دلیل، قطعات بیشتری از هواپیماهای قدیمی نجات داده می شوند تا مدل های جدیدتر برای مدت طولانی تری کار کنند.
اما چند قطعه را می توان از یک هواپیمای 30 ساله نجات داد؟ خب، طبق گفته CNBC، می‌تواند طیف وسیعی داشته باشد. در یک هواپیمای باریک بدنه سنتی شما ممکن است فقط 200 قطعه را پیدا کنید که قابل تعمیر و استفاده مجدد باشد. در مقابل، یک هواپیمای پهن پیکر ممکن است تا 2000 قطعه داشته باشد که می توان آنها را نجات داد و به فروش رساند.
مطمئناً، موتورها و ارابه فرود قطعات گران قیمت هستند، اما CNBC می‌گوید که تقریباً هر قطعه هواپیما گران است، بنابراین همه چیز از بال‌ها گرفته تا چرخ دستی های نوشیدنی را نیز می توان تعمیر کرد و به اپراتورهای دیگر شلاق زد.
اما این فقط خطوط هوایی نیستند که قطعات هواپیماهای قدیمی را خریداری می کنند. برخی از قطعات مانند صندلی ها را می توان تغییر کاربری داد و به عنوان صندلی برای دفاتر و منازل افراد به فروش رساند. کنترل‌های کابین برخی از هواپیماها را نیز می‌توان از بین برد و برای آموزش نسل بعدی خلبانان استفاده کرد.
قطعاتی که نمی‌توان آنها را برای استفاده در هواپیماهای دیگر نجات داد و تعمیر کرد، چرخه، ضایع و بازیافت می‌شوند. در واقع به اندازه 95 درصد از هواپیماهای بازنشسته قابل بازیافت هستند – به صورت قطعات کامل و یا به صورت ضایعات فلزی و سایر مواد.
پس از این، تنها کاری که باید انجام دهید این است که بقایای آن را تکه تکه کنید. پس از برچیده شدن، فلزات و قطعات غیرفلزی برای بازیافت جدا می شوند و بدنه خرد شده به کارخانه ذوب فروخته می شود تا ذوب شود و به چیزی کاملاً جدید تبدیل شود.
این یک فرآیند جذاب است و نیاز به انجام آن به ناوگان خطوط هوایی پیر در سراسر جهان مربوط می شود. کمبود زنجیره تامین یعنی تعداد هواپیماهایی که نیاز به تعمیر و نگهداری دارند در حال افزایش است، در حالی که تعداد قطعات جدید مورد نیاز برای چنین تعمیر و نگهداری در حال کاهش است. به این ترتیب، قطعات استفاده شده در حال حاضر بسیار ارزشمندتر از چند سال پیش هستند.
کل فیلم یک تماشای عالی است و اگر ده دقیقه فرصت دارید، به شدت توصیه می کنم به اینجا بروید تا آن را بررسی کنید.