اگزوز دیزل یک خطر برای سلامتی است. طبق گفته تنظیم کننده های کالیفرنیا، انتشار گازوئیل مسئول حدود 70 درصد از خطر ابتلا به سرطان در کالیفرنیا از آلودگی هوای سمی است. این قانون باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در دسته‌ای از موتورها می‌شود که سالانه بیش از 640 تن آلاینده‌های ریز را آزاد می‌کنند که می‌تواند به اعماق ریه‌های فرد وارد شود و آسم را بدتر کند و نزدیک به 30000 تن انتشار دود به نام اکسیدهای نیتروژن منتشر می‌کند. این قانون همچنین انتشار گازهای گلخانه‌ای از لوکوموتیوها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد، چیزی شبیه به حذف تمام کامیون‌های سنگین از ایالت تا سال 2030.

لوکوموتیوها واگن های ریلی پر از مواد غذایی، چوب، نفت و سایر محصولات را از طریق راه آهن نزدیک محله های اوکلند، تجارت، سن برناردینو و سایر شهرهای کالیفرنیا می کشند.

یاسمین آگلیدیس، وکیل غیرانتفاعی محیط زیست Earthjustice گفت: «قانون لوکوموتیو این قدرت را دارد که مسیر تاریخ را برای کالیفرنیایی‌هایی که برای مدت طولانی از آلودگی قطار رنج می‌برند، تغییر دهد، و امیدوارم که قانون‌گذاران فدرال ما از کالیفرنیا پیروی کنند. ، در یک بیانیه.

آژانس گفت که شرکت های ریلی می توانند در برنامه های تشویقی که توسط دولت اجرا می شود شرکت کنند تا هزینه انتقال به لوکوموتیوهای بدون آلایندگی را کاهش دهند.

سیسیلیا گاریبای، هماهنگ کننده پروژه با شبکه 50 نفره Moving Forward مستقر در کالج Occidental، گفت که کالیفرنیا به “قوی ترین و محافظ ترین مقررات لکوموتیو در حال استفاده” نیاز دارد که نمونه ای برای کشور باشد.

آنها با گازوئیل کار می کنند که سوختی قوی تر از بنزین است و گازهای گلخانه ای و آلودگی تولید می کند که برای ساکنان مجاور مضر است.

اما برخی می گویند برای استانداردهای لوکوموتیو خیلی زود است. Wayne Winegarden، یکی از همکاران ارشد موسسه تحقیقات اقیانوس آرام، گفت که این قانون برای شرکت‌های ریلی گران خواهد بود و افزایش هزینه‌ها به معنای قیمت‌های بالاتر برای بسیاری از کالاهایی است که از طریق ریل حرکت می‌کنند.

راه‌آهن باری وسیله‌ای کارآمد برای حمل و نقل حدود 1.6 میلیارد تن کالا در سراسر کشور در مسافتی نزدیک به 140000 مایل (225308 کیلومتر) است که بسیار تمیزتر از زمانی است که این کالاها با کامیون حمل شوند.

لیان ام. راندولف، رئیس هیئت منابع هوایی، گفت: مقابله با انتشار گازهای گلخانه‌ای از بخشی که اغلب ساکنان کم‌درآمد و جوامع رنگین پوست را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، و برنامه‌هایی برای توسعه راه‌آهن مسافربری دارد، مهم است.

انجمن راه آهن آمریکا در بیانیه ای گفت: “هیچ مسیر روشنی برای لوکوموتیوهای بدون آلایندگی وجود ندارد.”

EPA اخیراً قوانین کالیفرنیا را تأیید کرده است که بر اساس آن کامیون‌های بدون آلایندگی، بسته به نوع، باید بین 40 تا 75 درصد از فروش را تا سال 2035 تشکیل دهند.

کالیفرنیا در حال حاضر تصمیم گرفته است تا انتشار گازهای گلخانه ای را در مناطق دیگر کاهش دهد. ایالت انتقال به خودروهای بدون آلایندگی و یک نقشه راه برای دستیابی به بی‌طرفی کربن را تصویب کرد، به این معنی که تا سال 2045 به همان میزانی که انتشار کربن منتشر می‌کند، حذف می‌شود. هیئت همچنین در حال بررسی قانونی برای برق‌رسانی گروهی از کامیون‌های سنگین است که کالاها را حمل می‌کنند. از طریق پورت ها

ساوت نوشت: Union Pacific در حال تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا حدی با صرف یک میلیارد دلار برای مدرن کردن لوکوموتیوها و آزمایش موتورهایی است که با باتری های الکتریکی کار می کنند.

بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست، بخش حمل و نقل بیشترین سهم را در انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر کشور در سال 2020 داشته است. اما راه آهن تنها حدود 2 درصد از این آلاینده ها را تشکیل می دهد.

این قانون بلندپروازانه ترین در نوع خود در کشور است.

هایدی سویلینگر در یک پارک خانه متحرک در سن پابلو، شهری کوچک در منطقه خلیج سانفرانسیسکو، در امتداد راه‌آهن BNSF زندگی می‌کند. او تخمین می زند که خانه اش تنها 20 فوت (6 متر) از مسیرها فاصله دارد. او گفت غیرمعمول نیست که دود گازوئیل خانه‌اش را پر کند و در نتیجه بوی غلیظ، تند و کثیف ایجاد شود.

این استانداردها همچنین مواد شیمیایی را که به مه دود کمک می کنند کاهش می دهد. آنها می توانند کیفیت هوا را در نزدیکی راه آهن و بنادر بهبود بخشند.

استانداردها برای پیشبرد نیاز به تایید دولت بایدن دارند. آنها از قوانین تایید شده توسط EPA برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کامیون های سنگین پیروی می کنند.

برخی از فعالان مایلند کالیفرنیا بیشتر از این پیش برود، به عنوان مثال، زمان بیکاری لوکوموتیو را به 15 دقیقه محدود کند. آنها همچنین نگران این هستند که افزایش تقاضا از خرید آنلاین باعث ترافیک ریلی بیشتر می شود که جامعه را تحت فشار قرار می دهد.

این گروه نوشت: “اجبار به این نتیجه پیچیدگی و ماهیت به هم پیوسته عملیات راه آهن و واقعیتی که فناوری لوکوموتیو با انتشار صفر و زیرساخت های پشتیبانی کننده در آن قرار دارند را نادیده می گیرد.”

یان ویکتور آنداسان، یک فعال در انجمن های ایست یارد برای عدالت زیست محیطی، در وست لانگ بیچ بزرگ شد و اکنون ساکنان آنجا را سازماندهی می کند. این محله ای در نزدیکی بندرهای دوقلوی لس آنجلس و لانگ بیچ است که توسط قطارها، کامیون ها و صنعت “محاصره شده است”.

انداسان گفت: «ما از راه آهن حمایت می کنیم، اما اگر تمام تلاش خود را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود انجام دهند، از راه آهن حمایت می کنیم.