ایالات متحده ممکن است انواع ساختمان های کلان پیش از مسیحیت را که تقریباً در هر گوشه دیگر از جهان وجود دارد، نداشته باشد. نه، ما در میان محراب‌های مرمری باشکوهی که در پانتئون خدایان وجود دارد، یا بقایای فرو ریخته معابد یا کاخ‌های سر به فلک کشیده زندگی نمی‌کنیم. اما چیزی که در وینتیج کم داریم، چیزی بیش از جبران زمان از دست رفته برای پاک کردن فضای زندگیمان برای خدایان امروزی است. ما یک دوجین جریب زمین طبیعی بکر را کاملاً پاکسازی خواهیم کرد برای خراب کردن یک انبار غول پیکر سوخت با صدها پمپ بنزین، تونل‌های ربات ماشین‌شوی به طول مایل، و خواربارفروشی/رستوران باربیکیو/فروشگاه آشغال مملو از مواد غذایی هیچ کس نیاز ندارد Buc-ee’s پارتنون ما است، اتومبیل آتنا ما است، و آن جونده چاق و شاد چوب جونده نماد جغد ایستاده او است.

من در حال حاضر این پست را از روی صندلی مسافر یک سفر جاده ای در سراسر این ملت به طرز باشکوهی لعنتی می نویسم. علاوه بر امواج کهربایی غلات و شکوه کوه‌های ارغوانی، بزرگراه‌ها و راه‌های کناری آمریکا با ورود گاه به گاه به پناهگاه بتنی حرامزاده‌های دندون‌دار غرق در آب می‌شوند. علامت زرد بزرگ از بالای چشم انداز بالا می رود تا حضور شما را درخواست کند. تو باید به خدای خودت دهی کوچولو. بر من مبارک باد پدر، زیرا گناه کردم. دو سال از آخرین شارژ من در پمپ 82 می گذرد.

باک اشاره می کند: “بیا داخل.” هر آنچه که می خواهید، این متروپلکس مینیاتوری می تواند تجسم کند. هیچ انسانی یک جزیره نیست و هیچ سفر جاده ای بدون توقفی برای نوشیدنی های شیرین، مخروطی از آجیل شیرین شده، یا یک کره از گوشت خوک شیرین ملاس روی یک نان نمی تواند انجام شود. برای خودت چند بیور ناگت بگیر، هر چه که هست. نگران نباشید، خوشمزه است. اصلا مهم نیست که چه چیزی ممکن است در داخل باشد. آیا یک قمه یا ماهی یاب می خواهید؟ شاید یک تی شرت از تیم ورزشی مورد علاقه شما؟ سیگاری گوشت؟

این کشور مکان بسیار عجیبی برای زندگی است، و Buc-ee’s یک عالم کوچک از وجود آمریکایی ما در حال حاضر است. این ترکیب پمپ بنزین-فروشگاه مواد غذایی-شیوه زندگی آینه ای است که ما ساخته ایم تا خودمان را به ما نشان دهیم. این معادل بزرگراه غذای ناسالم است. تقریباً مطمئناً نباید وجود داشته باشد، و ما به عنوان یک فرهنگ بدتر از داشتن آن هستیم، اما لعنتی آیا سوئیچ های درست را در مغز جمعی ما باز می کند. این واقعاً آشغال است که نباید عالی باشد، اما پوسیدگی در هسته آمریکا چیزی است که ما را به آنچه هستیم تبدیل می کند. Buc-ee’s، هرم Bass Pro Shops، و دستور دادن به چیزهایی که یک ماه دیگر از Temu دور خواهیم انداخت، اینها خدایان جدید آمریکا هستند و آنها سزاوار زیارتگاه های خود هستند.

البته از آنجایی که من کیسه زباله معمولی کاملا آمریکایی هستم، لعنتی عاشق این مکان هستم. Buc-ee’s فروشگاهی است که ما شایسته آن هستیم. من یک بیور معتقد هستم. در همه جا کلیساهای جامع وجود دارد تا کسانی که چشمانشان را ببینند.