Saturn از یک سیستم نامگذاری بسیار ساده برای اعضای خانواده سری S استفاده کرد: سدان ها SL، کوپه ها SC و واگن ها SW بودند.

از آنجایی که خریدار اصلی این خودرو به طور رایگان برای گزینه هایی از جمله تهویه مطبوع (960 دلار)، قفل برقی (370 دلار)، رادیو AM/FM/کاست (260 دلار)، رینگ های آلیاژی (350 دلار) و غیره هزینه کرده است، می توانیم فرض کنیم که این پنج -سرعت دستی خارج از اولویت انتخاب شده است و نه به دلیل نیشگون گرفتن پنی.

در طول دهه 1990 و شور و شوق فزاینده آن در SUV، آمریکایی‌ها حتی سریع‌تر از گیربکس‌های دستی، عاشق واگن‌ها شدند. هنوز، مقداری خریداران همچنان خواهان واگن‌های سبز با سه پدال بودند که قرن جدید در پیش است.

قسمت عددی نام مدل های سری S نشان دهنده سطح تریم است. این خودرو یک SW2 سطح‌بالا، گران‌ترین مدل زحل در سال 1998 است. قیمت فهرست برای SW2 با گیربکس دستی 14255 دلار بود (حدود 26390 دلار در سال 2023).

جنرال موتورز در سال 2009 با خروج نهایی Vues و Outlooks از نمایشگاه ها به عنوان مدل های 2010، اعلام کرد که بخش Saturn از بین رفته است. با این حال، به دهه 1990 برگردید، و زحل با فروش بدون معامله و پانل‌های بدنه پلاستیکی ضد زنگ خود در مداری بلند در حال چرخش بود. در طول آن دهه، قبل از اینکه مدل های مشتق شده از اوپل ظاهر شوند، فقط یک Saturn در دسترس بود: سری S. Junkyard Gem امروزی نمونه‌ای از مدل سقف بلند آن خودرو است که در یک باغ سلف سرویس در منطقه دنور یافت می‌شود.

جستجوی سریع VIN این خودرو نشان می دهد که در حراج خودروهای رها شده و مصادره شده دنور در ماه فوریه فروخته شده است. قفل احتراق پاره شده و سوئیچ استارت آویزان است و منتظر پیچ گوشتی است تا ماشین را روشن کند. هفته های پایانی این خودرو باید جالب بوده باشد.

اولین سال مدل برای استیشن واگن زحل 1993 بود. تولید تا سال 2001 ادامه یافت (سدان و کوپه تا سال 2002 ادامه یافت و پس از آن با یون مبتنی بر اوپل جایگزین شدند).

زحل هنوز هم می‌توانست زیر آن زنگ بزند، اما به سختی می‌توان صفحات پلاستیکی بدنه را فرو برد.

بزرگترین تفاوت بین SW1 و SW2 1998 را می توان در محفظه موتور یافت. SW1 دارای یک دوربین تک بادامک 1.9 مستقیم چهار با قدرت 100 اسب بخار بود، در حالی که SW2 این نسخه DOHC را با 124 اسب بخار دریافت کرد.