مایرز مانکس یکی از شناختهشدهترین شکلها در خودرو است، اما مانکس اخیراً در «گاراژ جی لنو» تعجبی را در زیر بدنهی آشنا پنهان میکند.
مشخص نیست که آیا Manx با موتور شعاعی تبدیل به یک مدل تولیدی معمولی خواهد شد یا خیر، اما این شرکت در حال عرضه یک نسخه الکتریکی است. یک افزایش کامل تولید برای سال 2024 برنامه ریزی شده است.
برخلاف موتورهای فولکسواگن که بهطور سنتی در کالسکههای شنی مانکس استفاده میشد، این موتور نیز با آب خنک میشود (ماده خنککننده از طریق سوراخی در یکی از محفظههای گرگ و میش پر میشود). ساروفیم خاطرنشان کرد: این موتور همچنین بدون دود طراحی شده است، که همیشه در مورد موتورهای پیستونی هواپیما صدق نمی کند، اما برای استفاده در جاده ها ضروری است.
به عنوان یک تازگی، کالسکه شنی Meyers Manx توسط Bruce Meyers ساخته شد، که بدنه ای از فایبر گلاس را با پلت فرم فولکس واگن بیتل و موتور تخت 4 ترکیب می کند. قبل از مرگش در سال 2021، میرز شرکت را به فیلیپ ساروفیم، سرمایهدار مخاطرهآمیز و فریمن توماس، طراح خودرو – که رزومه آنها شامل فولکسواگن نیو بیتل و آئودی TT اصلی است- فروخت و آنها برای بازگرداندن مانکس تلاش کردند.
چگونه این موتور در یک Manx قرار گرفت؟ ساروفیم در این ویدئو توضیح می دهد که شرکت سازنده آن، شرکت استرالیایی Radial Motion، از طرفداران فولکس واگن تشکیل شده است. به دنبال آزمایش موتور بر روی زمین، آنها تصمیم گرفتند آن را در یک سوسک با نام “Zombie Bug” نصب کنند. معلوم شد که جایگزین بسیار خوبی برای موتور تخت اصلی و حتی جفت گیربکس VW است.
این Manx یکی از نسخه های تازه ساخته شده است، اما موتور در پشت فاقد DNA VW است. این یک موتور شعاعی 2.0 لیتری است که سیلندرها به صورت دایره ای در اطراف میل لنگ قرار گرفته اند. این پیکربندی در هواپیماها رایج است و در برخی از وسایل نقلیه نظامی زمینی استفاده شده است، اما به ندرت در خودروها دیده می شود. این موتور که برای جایروکوپترها و هواپیماهای بوش طراحی شده است، 200 اسب بخار در پیکربندی استوک تنفس طبیعی خود (و 300 اسب بخار با سوپرشارژر) تولید می کند، اما در اینجا به 130 اسب بخار و گشتاور 130 پوند فوت تنظیم شده است.