وقتی مردم در مورد “نیویورک لهجه، آنها واقعاً باید دقیق تر باشند. صدای نزدیک به غرب میانه وجود دارد غرب نیویورک، صدای نیوانگلند از منطقه پایتخت، و تأثیرات فرهنگی مختلفی که تشکیل می دهند منهتن، بروکلین، برانکس، کوئینز و استاتن لهجه ها ما لانگ آیلند را نیز داریم – متأسفیم، لاون گای لند – که اکنون می‌توان آن را در تابلوهای عابر پیاده جزیره شنید.

تابلوهای عبور از مدت‌ها پیش به‌عنوان یک معیار دسترسی، صدا ایجاد می‌کردند و به افرادی که بینایی ضعیفی داشتند می‌گفتند چه زمانی جاده امن است، اما من مدت‌ها فکر می‌کردم که چگونه کسی می‌تواند از آن صداهای کوچک تیک تاک برای تعیین مسیر امن برای راه رفتن استفاده کند. راه حل اضافه کردن صدایی است که به پیاده‌روها اطلاع می‌دهد که در کدام جهت باید حرکت کنند، و همچنین معلوم می‌شود که افزودن صدا به جاده‌های لانگ آیلند بسیار خنده‌دار است.

لهجه لانگ آیلند بسیار متمایز است، بنابراین بلافاصله حتی در ترکیب لهجه هایی که نیویورک را تشکیل می دهند قابل تشخیص است. همه ما آن را با کلماتی مانند cawfee، mawll یا dawg شنیده‌ایم، زمانی که مردانی در Oakleys که از صندلی راننده F150 خود با دوربین تلفن جلو صحبت می‌کنند و از قیمت‌های شلوغ شکایت می‌کنند، می‌گویند. من حتی یک بار دختری را می‌شناختم که در کالج بود، که سطح بی‌اشتهایی او را می‌توان با سختی G در تلفظ Lawn Guy Land تعیین کرد.

ساکنان لانگ آیلند خوشحال می شوند، تابلوهای خیابان شما اکنون شبیه شما هستند. من قویاً معتقدم که این باید به هر منطقه ای با لهجه منحصر به فرد گسترش یابد، بنابراین همه ما می توانیم کمی بیشتر از صداهای متنوع این کشور قدردانی کنیم.