دهه 1960 زمان قابل توجهی برای لوتوس بود. موفقیت در مسیر مسابقه به ماشین‌های جاده‌ای رسید و شرکت کالین چپمن از یک متخصص به یک تولیدکننده بزرگ بریتانیایی ارتقا یافت.
چپمن به خوبی شناخته شده بود و اغلب برای او نقل قول می شود “ساده کنید، سپس سبکی را اضافه کنید” رویکرد به ساخت خودرو در پیست، اتومبیل های او سریع اما شکننده تصور می شدند. در جاده ها، آنها به دلیل ویژگی های هندلینگ ظریفشان مورد احترام بودند. دو خودروی کلیدی در حمایت از موفقیت لوتوس، الن و کورتینا بودند. آنها خودروهای متفاوتی بودند که برای مقاصد متمایز ساخته شده بودند، اما تا حدی در قطعات و فناوری مشترک بودند.
امروزه دیدن هر یک از این خودروها در خارج از یک رویداد مسابقه ای تاریخی نادر است، اما هر دوی آنها با هم؟ این یک درمان واقعی است. زیبایی جلسه صبحانه یکشنبه بریتانیا در این است که هرگز نمی دانید چه خواهید دید. در این مورد، دو خودروی مهم از کتاب‌های تاریخ لوتوس بودند.
لوتوس کورتینا
در سال 1962، کالین چپمن با والتر هیز از شرکت خودروسازی فورد ملاقات کرد تا در مورد ارتقای حضور فورد در مسابقات اتومبیلرانی در اروپا گفتگو کند. هیز از آنچه چاپمن با موتورهای مبتنی بر فورد کنت به دست می آورد تحت تأثیر قرار گرفت.
چپمن که پول نقدی نداشت، مشتاق کمک بود و توافقی برای تطبیق سالن دو در Type 74 Cortina (Mk1) برای مسابقات گروه 2 انجام شد. فورد و لوتوس این کار را با ساخت یک خودروی جاده ای عملکرد محور انجام دادند.
گراهام آرنولد، مدیر فروش سابق لوتوس، زمانی گفت که لوتوس همان زمان را صرف طراحی Elan و تولید آن کرده است، همانطور که فورد به تنهایی روی سپرهای Mk1 Cortina انجام داد. جای تعجب نیست که لوتوس زمان کمی را برای تبدیل کورتینای جدید از یک سالن جمع و جور به چیزی خاص تلف کرد. چپمن پروژه لوتوس کورتینا را با نام رمز «Type 28» نامگذاری کرد.
کورتیناهایی که قرار بود به گونه‌های لوتوس تبدیل شوند، تا حدی در کارخانه فورد در داگنهام مونتاژ شدند و سپس به کارخانه لوتوس در چشونت فرستاده شدند، جایی که آنها در طبقه دوم درست بالای الان به پایان رسیدند.
تغییرات ایجاد شده در سالن 2 در Type 74 Cortina قابل توجه بود.
این خودرو نسخه اصلاح شده با لوتوس موتور کنت فورد 116E 1498 سی سی را دریافت کرد که تا 1557 سی سی کشیده شده بود و به سر سیلندر بادامک دوگانه، کاربراتورهای وبر دوگانه کشش جانبی و سیستم اگزوز با جریان آزاد مجهز شده بود. علاوه بر این، یک گیربکس نسبت نزدیک Lotus Elan نصب شد، سیستم تعلیق ارتقا یافت – به طور قابل توجهی در عقب – ترمزهای بهتری اضافه شد، و یک کاپوت آلومینیومی سبک وزن، درب صندوق عقب و درها، و همچنین سپرهای گوشه جلو به جای یک واحد کامل نصب شد. . برخی از اتومبیل‌هایی که فورد در آنها شرکت می‌کرد، همه لوتوس کورتیناها به رنگ سفید، با نوارهای سبز رنگ شده بودند.
در داخل خودرو، هدف عملکرد در صندلی‌های مختلف، فرمان اسپرت با حاشیه‌های چوبی و خوشه سنج جدید منعکس شد.
105 اسب بخاری که Mk1 لوتوس کورتینا تولید می کرد شاید امروز چندان زیاد به نظر نرسد، اما این رقم اسب بخار همراه با وزن زیر 900 کیلوگرم در تریم مسابقه باعث شد که این خودرو قبل از Mk2 لوتوس، جوایز و قهرمانی های متعددی را در سراسر بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، آفریقا و اروپا کسب کند. کورتینا در سال 1966 ظاهر شد.
لوتوس الن
Elan برای اولین بار در سال 1962 عرضه شد، اولین طرح از بسیاری از طرح های لوتوس بود که از ستون فقرات فولادی و بدنه فایبرگلاس استفاده کرد و به وزن محدود 688 کیلوگرم دست یافت.
Elan به عنوان یکی از موفق‌ترین خودروهای اسپورت تمام دوران در نظر گرفته می‌شود و اولین لوتوس بود که دارای ترمزهای دیسکی چهار چرخ، فرمان رک و پینیون و سیستم تعلیق مستقل در اطراف بود. بسیاری از اجزای آن از سطل قطعات فورد قرض گرفته شده بود که چپمن به آن دسترسی داشت.
اگر Mk1 Cortina با استانداردهای معاصر کوچک است، Elan کوچک است. در واقع آنقدر کوچک است که لاستیک های 155/80R13 آن که روی چرخ های 13×4.5 اینچی نصب شده اند بزرگ به نظر می رسند.
Elan Sprint که در اینجا نشان داده شده است در واقع مدل runout بود. سری 4 Elan را گرفت و تغییرات بیشتری در آن ایجاد کرد که در نهایت 126 اسب بخار از موتور لوتوس دو بادامک و شتاب 0 تا 60 مایل در ساعت کمتر از 7 ثانیه به اوج رسید.
چپمن همیشه در نظر داشت که Elan صرفاً به عنوان یک خودروی جاده ای وجود داشته باشد، اما تمام ویژگی هایی که آن را به یک خودروی جاده ای عالی تبدیل می کند به این معنی است که تمام ویژگی های یک ماشین مسابقه ای عالی را نیز دارد. تخمین زده می شود که 97 الان به عنوان نوع 26R همولوگ شده است. به روز رسانی های بیشتری انجام شد که منجر به تولید خودرویی شد که حدود 600 کیلوگرم وزن داشت و تا 175 اسب بخار قدرت تولید می کرد که باعث شد در برابر خودروهای یک کلاس بالاتر رقابت کند.
قوانین ایمنی مدرن، آلایندگی ناوگان، و افزایش تقاضا برای کراس اوورها و SUV ها، همه عواملی هستند که امروزه بر روی لوتوس تاثیر می گذارند و این منجر به برخی مصالحه ها در خط تولید فعلی آن شده است. با وجود همه اینها، لوتوس هنوز هویت برند قوی خود را حفظ کرده است. اگرچه لوتوس Emira کنونی 1440 کیلوگرم وزن دارد (سبک در مقایسه با رقبا)، DNA هنوز در خودروهایی مانند Elan و Lotus Cortina قابل ردیابی است.
در حالی که باید بپذیریم که زمان گذشته است، و بعید است که ما هرگز دوباره شاهد این نور خودروها باشیم، فقط به این معنی است که باید در موارد نادری که در صبح یکشنبه ظاهر می شوند از آنها قدردانی کنیم.
اگر کلیدهای هر دو ماشین روی میز بود، کدام یک را برای رانندگی می بردید؟
چایدون فورد
اینستاگرام: chaycore