FD3S مزدا RX-7 سی و سه سال پس از معرفی خود، یکی از جذاب‌ترین پلتفرم‌های تیونینگی است که از ژاپن پدید آمده است.

من برای اولین بار این FD خاص 1999 را در ماه مه، زمانی که در Wekfest Japan 2024 به نمایش گذاشته شد، دیدم. در آن زمان، موتور کاملاً تمام نشده بود، بنابراین با Masatsuga Chiba از شرکت X-Point Import، که نقش مهمی را ایفا کرد، برنامه ریزی کردم. نقشی در بازآفرینی آن، برای شلیک مزدا در اواخر سال. من مشتاق بودم که نگاه دقیق تری بیندازم و بفهمم این زیبایی 25 ساله به کدام سمت رفته است.

مانند هر چیزی که در فرهنگ عامه امتحان خود را پس داده است، فرمول های خاصی تمایل به تکرار دارند. به عنوان مثال، کیک مون بلان را در نظر بگیرید – از سال 1915 مورد علاقه بوده است، و در طول سال ها، دستور العمل های بسیار خوبی ایجاد شده است. وارد هر قنادی، در هر کجای دنیا شوید، یک توده ورمیشل شاه بلوط روی آن را با خامه فرم گرفته خواهید دید که روی نوعی شیرینی یا پایه اسفنجی قرار گرفته است. اما پیدا کردن یکی که تعادل کاملی از تلخی، شیرینی و بافت را به دست آورد – این یک داستان کاملا متفاوت است.

بیشتر ماشین‌های تیونر نوستالژیک که امروزه ساخته می‌شوند، بسیار شبیه مونت بلان، از دستور العمل‌های آزمایش‌شده در زمان پیروی می‌کنند. هیچ ایرادی در آن وجود ندارد – این ترکیب های آزمایش شده و واقعی از قطعات و نشانه های یک ظاهر طراحی شده به خوبی با هم کار می کنند. من خودم مقصرم، چون کیت پهن بدنه WRC را روی GC8 Impreza آبی و طلایی خودم انتخاب کردم.

به طور معمول، ساخت‌های FD RX-7 در ژاپن از فرمول مورد انتظار پیروی می‌کنند: پورت‌های جانبی سفارشی، توربوی بزرگ تکی، راه‌اندازی اینترکولر V-mount و کیت بدنه از TCP Magic یا RE Amemiya. این دستور العملی است که به طور مداوم یک ماشین خیابانی با ظاهری سخت و سریع ارائه می دهد. اما سوال این است که آیا هر یک از این ساخت‌ها واقعا روح دارند؟

اما چه چیزی به یک ماشین روح می بخشد؟ شاید به مالک گره خورده باشد، یا شاید نشانه‌ای از اصالت باشد – مانند مجموعه‌ای از چرخ‌های 30 ساله یا یک بال قدیمی – که به ماشین حس تاریخ و شخصیت می‌دهد.

RX-7 Seiya Inazu که با مروارید آبی خیره‌کننده نوول (نسل دوم رنگ هوندا NSX) ساخته شده است، از فرمول معمولی فراتر رفته است. این چیزی بیش از یک JDM FD3S دیگر است. این خودرو معادل یک مونت بلان لذیذ است، نوعی که ممکن است انتظار داشته باشید در یخچال هستون بلومنتال پیدا کنید.

جالب اینجاست که یک هوندا S2000 بیشتر الهام‌بخش خلق اینازو سان است.

در داخل، خودرو به طرز فکری با جیر فراوان ارتقا یافته است. علاوه بر تمام موارد مورد انتظار بازار پس از فروش – از جمله صندلی‌های Bride XERO CS، فرمان Renown x RWB، سنج‌های Defi و دستگیره تعویض دنده BattleCraft – سطح راحتی دارد که تقریباً به نظر می‌رسد بخشی از طراحی کارخانه است.

در خارج، ترکیبی از RE Amemiya aero و کاپوت هواکش Scoot Sports به این FD ظاهری تهاجمی و تقریباً شبیه به Dodge Viper می دهد.

اما جادوی واقعی زیر آن سرپوش اتفاق می افتد. مطمئناً، می‌توانید مجموعه‌ای از قطعات تیونینگ را به موتور توئین توربوی 13B-REW FD پرتاب کنید و انتظار نتیجه خاصی داشته باشید – این دستور العملی است که در تعداد بی‌شماری یافت می‌شود. اینستاگرام تغذیه می کند. اما هماهنگ کردن همه آن ها با هم به گونه ای که هم کاربردی و هم زیبا باشد، چالش دیگری است.

این 13B در ابتدا توسط Mochi Racing اصلاح شد و دارای پورت های جانبی سفارشی، توربوشارژر غول پیکر HKS GTIII-4R، اینترکولر Trust/GReddy v-mounted، سیستم اگزوز تیتانیومی از Car Shop Glow و موارد دیگر است. با این حال، بعداً در X-Point تخریب و بازسازی شد، که همچنین با استفاده از مهار سفارشی Rywire Motorsport Electronics، سیم‌کشی و تراشیدن قسمت موتور را انجام داد. این مهار از ارتقای سیستم جرقه زنی پروژه احتراق (با بسته های سیم پیچ R35) و سیستم مدیریت موتور Link G4X پشتیبانی می کند.

چرخ ها در اطراف دزموند Regamaster EVO II هستند، بسیار شبیه به چرخ های ماشین 97GT که من چند هفته پیش شلیک کردم. واضح است که صاحبان هر دو FD3S RX-7 از دستور العمل مشابهی پیروی کردند.

اگر بخواهم این دو ماشین را با هم مقایسه کنم – که هر دو به خودی خود عالی هستند – می دانم کدام یک را به خانه می برم. اما شما چطور؟

توبی تایر
اینستاگرام _tobinsta_
tobythyer.co.uk